Os seus poemas son a inspiración e alma de Illa Pedra. Os poemas que se recitan na curta, están sacados de Dende Illa Peixe, aínda que ás veces se modificaran un pouco.
Asimesmo, o tema central da curta "Illa Pedra", composta e interpretada por
Fanni + Alexander nace a modo de síntese do poemario de Lara Dopazo.
A poesía é o nexo de unión entre Iria e Antía e entre esta e a súa terra, e supón o acougo e desacougo do reencontro e da análise dos sentimentos.
A poesía é o nexo de unión entre Iria e Antía e entre esta e a súa terra, e supón o acougo e desacougo do reencontro e da análise dos sentimentos.
"From Fish Island" is a poetry book written by Lara Dopazo, first award in "Galiza Crea 2008".
The poems in this book are the inspiration and soul of Stone Island. The poemas in the short belong to "From Fish Island" although they have some changes.
In this way, the theme "Stone Island" composed and played by Fanni + Alexander is a synthesis of the poetry book.
Poetry is the link between Iria and Antía and between Antía and her homeland. It also means the tranquility and the anxiety when trying to deal with feelings.
Letra de "Illa Pedra" por Fanni + Alexander/ Stone Island lyrics by Fanni + Alexander
aquí tes, nas túas mans
un feixe de palabras sen puntos
-non pode haber puntos na nosa historia-
porque acaba de comezar
como anduriñas, chegadas da terra dos emigrantes
voltaremos á casa no tempo da calor
-para acougar-
mais non esquecemos de onde vimos
que mortos levamos gardados na retina
que lingua nos sae dos beizos
do máis fondo da gorxa
marchar é o noso sino e, quizais
ir deixando atrás todos os portos, de tan vellos
pra cando veñas, encherei a casa de follas secas
inventarei un outono pra ti
e, despois, asarei castañas no forno
tatuaremos un mapa sobre a palma da man
como cando soñabamos, de nenas, as cidades nas que vivir
e o tempo non era se non iso
agardar a ser maiores e marchar
non podes quedar aquí, dis
non polo de agora
mais o fío co que imos tecendo a nosa historia
remata no vértice exacto do último poro da pel
e o paraíso segue aí, no mesmo punto dese mapa
onde nos imos atopar
e como cando nenas, sabemos que a viaxe só remata
cando unha illa se convirte en todo un mundo
e non hai necesidade de ir mirar alén dela
pregúntome, entón, que fago aquí
que fago aquí
a illa durme
eu pecho os ollos e agardo a que saia o sol